Kornwestheim w okresie przejściowym: imponująca historia przemysłowa Manz

Kornwestheim w okresie przejściowym: imponująca historia przemysłowa Manz

Miasto Kornwestheim, położone w dzielnicy Ludwigsburg, szczyci się bogatą historią przemysłową i niezwykłą architekturą. Architekt jest jedną z wybitnych osobowości tej inwestycji Philippa Jakoba Manza, który żył w latach 1861-1936 i jest uważany za jednego z najważniejszych architektów niemieckiej architektury przemysłowej.

Manz urodził się 2 grudnia 1861 roku w Kohlbergu (Wirtembergia), a dorastał w Urach, gdzie doświadczył różnorodności życia wiejskiego i przemysłowego. Po przedwczesnej śmierci matki przeniósł się wraz z ojcem do Stuttgartu i rozpoczął praktykę murarską, którą łączył ze studiami architektonicznymi w Królewskiej Szkole Budowlanej Wirtembergii. Mimo że Manz opuścił szkołę wcześniej po sześciu semestrach, miał szczęście uczyć się od znanych nauczycieli, takich jak Joseph von Egle i Otto Tafel.

Wzrost zasięgu salamandry

Jego rola w budowie obszaru Salamander w Kornwestheim była szczególnie kształtująca dla Manz. Marka Salamander, założona pierwotnie przez Rudolfa Moosa, została opatentowana jako znak towarowy w 1899 roku. W ciągu następnych dziesięcioleci obszar ten rozwinął się w zakład produkcyjny wyrobów skórzanych i działał przez ponad dziewięć dekad. Charakterystyczny styl architektoniczny Manza, często wykorzystujący dołączone pilastry, czyli tzw. „Płaskorzeźbione filary”, ukształtował budynki przemysłowe i nadał ich styl architektoniczny nawiązujący do północnoniemieckiego gotyku ceglanego.

Marka Salamander zyskała dużą popularność m.in. za sprawą maskotki Lurchi, znanej z książek dla dzieci. Liczba ta początkowo znalazła się w reklamie za pomocą obrazu na paście do butów. Manz połączył funkcjonalność architektury przemysłowej z estetycznym designem i stworzył budynki fabryczne, a także osiedla robotnicze i wille dla producentów.

Dziedzictwo i uznanie

Manz uważany jest za „architekta błyskawicy”, ponieważ słynął z szybkich i skutecznych projektów budowlanych. W szczytowym okresie jego biuro zatrudniało do 100 architektów i projektowało od 80 do 100 budynków rocznie. Pomimo jego wpływu na nowoczesną architekturę, jego osiągnięcia są często niedoceniane, być może ze względu na brak formalnego dyplomu. Wiele jego budynków zostało zmienionych lub nawet zburzonych w trakcie nowoczesnego rozwoju miast.

Obecne wysiłki mają na celu zachowanie dziedzictwa Manza. Trwają intensywne prace nad konserwacją i przekształcaniem jego imponujących budynków w miejsca kultury, aby zachować wartość jego twórczości i historię przemysłu w Kornwestheim. Zmiany te wpisują się w ogólne tendencje wzywające do większego docenienia obiektów zabytkowych i kulturowych korzeni regionu.

Podsumowując, można stwierdzić, że Philipp Jakob Manz jest nie tylko uważany za architekta, ale także za pioniera budownictwa przemysłowego w Niemczech, którego wpływy są odczuwalne do dziś. Dzieło jego życia pozostaje ważną częścią historii przemysłowej i architektury Kornwestheim.