Toen Inca's en Azteken Europa veroverden: een alternatieve geschiedenis!

Toen Inca's en Azteken Europa veroverden: een alternatieve geschiedenis!

In 2006 verschenen de verhalen als onderdeel van een driedelige serie genaamd ‘Moments of History’, die tot doel had licht te werpen op de impact van grote politieke gebeurtenissen, oorlogen en rampen op het dagelijks leven. Onder de verhalen bevond zich een bijzonder opvallend kort verhaal dat ooit het bekende verhaal omkeerde. In plaats van de Europese verovering te beschrijven, beschreef ze hoe de Inca's en Azteken Europa veroverden en onderweg wreedheden begingen. Deze prikkelende inhoud zorgde aanvankelijk voor een goede verkoop, maar de dure presentatie voor de doelgroep, vooral jongeren, bleek een belemmering voor langdurig succes Bietigheim krant gemeld.

Deze fictieve omkering van de geschiedenis legt de basis voor een discussie over de realiteit van de verovering in de 16e eeuw, toen Hernán Cortés met slechts ongeveer 1.000 man ten strijde trok tegen het machtige Azteekse rijk. Tenochtitlán, ooit de dominante stad in de regio, was ten tijde van de conquistadores een van de grootste en rijkste steden ter wereld, nu bekend als Mexico-Stad. Het Azteekse rijk, onder de heerschappij van Moctezuma II, was verwikkeld in interne conflicten, wat de verovering van Cortés gemakkelijker maakte, zeiden ze. Geschiedenis kennis.

Hernán Cortés en de verovering

Hernán Cortés, geboren in 1485, was gouverneur-generaal van Nieuw-Spanje en wordt beschouwd als een van de grondleggers van het moderne Mexico. Zijn opkomst begon toen hij opdracht kreeg van Diego Velázquez, de gouverneur van Cuba, om op expeditie te gaan naar Midden-Amerika. Ondanks de intrekking van zijn bevel zeilde Cortés met ongeveer 700 man en veroverde snel verschillende inheemse stammen, waaronder de Chontal Maya in 1519. Nadat hij de kolonie Veracruz had gesticht en zijn schepen had opgebroken om terugtrekking te voorkomen, marcheerde hij verder landinwaarts, riep zichzelf uit tot commandant van de expeditie en sloot een alliantie met de Tlaxcalan, zoals de Wikipedia beschrijft.

Aangekomen in Tenochtitlán op 8 november 1519 werd Cortés hartelijk ontvangen door de Azteekse heerser Moctezuma II, een receptie die verband hield met de Spaanse mythe. Cortés veroverde Moctezuma en begon controle over de stad uit te oefenen. Deze pogingen om christelijke symbolen in de Azteekse cultuur te integreren leidden al snel tot spanningen die uitmondden in een gewelddadige opstand.

De Noche Triste en de gevolgen

Het kritische keerpunt kwam met het uitbreken van de opstand tegen de Spaanse overheersing. Moctezuma werd tijdens de opstand door zijn eigen volk vermoord, waardoor de Spaanse positie verder verwaterde. De Spanjaarden werden op 30 juni 1520 gedwongen zich terug te trekken, een nederlaag die bekend werd als de ‘Noche triste’, waarbij veel soldaten het leven lieten. Maar Cortés en een overblijfsel van zijn mannen trokken zich terug in Tlaxcala en herstelden van de zware nederlaag, waarbij een pokkenepidemie onder de Azteken hen enorm in de kaart speelde.

Als gevolg hiervan stopte Cortés de bevoorrading van Tenochtitlán, wat leidde tot hongersnood en een verdere verzwakking van het verzet onder de inboorlingen. De definitieve verovering begon op 13 augustus 1521, nadat de Spanjaarden militair beter gepositioneerd waren en de laatste verdedigingslinies waren doorbroken. Tenochtitlán werd vervolgens voor vier dagen geplunderd en veel inwoners werden gedood, wat de brute realiteit van de verovering onderstreepte.

Het historische debat rond deze gebeurtenissen blijft relevant, vooral vandaag de dag, nu de gevolgen van het kolonialisme en het imperiale geweld nog steeds voelbaar zijn in veel samenlevingen.