Gebruikte kledingcrisis in de wijk Hohenlohe: Vuilnisvloed bedreigt DRK-containers!

Gebruikte kledingcrisis in de wijk Hohenlohe: Vuilnisvloed bedreigt DRK-containers!

In de wijk Hohenlohe staan ​​gebruikte kledingcontainers van het Duitse Rode Kruis (DRK) onder toenemende druk. Luidruchtig SWR Er zijn nog maar zeven van de 70 containers over, en de situatie zou eind juli verder kunnen verslechteren als deze containers mogelijk worden ontmanteld. De belangrijkste reden: steeds meer afval dat niet in deze containers thuishoort, wordt daar gedumpt, wat extra werk voor de vrijwilligers van de DRK met zich meebrengt.

Bovendien heeft een nieuwe EU-richtlijn, die sinds begin dit jaar van kracht is, een negatieve invloed op de situatie. Deze regeling is bedoeld om te voorkomen dat textiel bij het restafval terechtkomt, maar maakt geen onderscheid tussen draagbare en onbruikbare kleding. Dit leidt tot een toename van donaties die niet gebruikt kunnen worden, omdat veel mensen niet weten wat er in de gebruikte kledingcontainers hoort, zo meldt de DRK.

Nieuwe EU-richtlijnen voor het afvoeren van oud textiel

Vanaf 1 januari 2025 moet gebruikt textiel in de EU gescheiden van ander afval worden ingezameld. Het doel van deze nieuwe eisen is om het aantal textiel dat jaarlijks wordt verbrand of gestort te verminderen en hergebruik en recycling te bevorderen. Luidruchtig ZDF In Duitsland belandt jaarlijks meer dan een miljoen ton oud textiel in containers, hoewel slechts ongeveer 50% daarvan nog draagbaar is.

Het probleem is dat slechts 10% van het bruikbare textiel wordt doorgegeven aan mensen in nood; de rest wordt vaak internationaal op de markt gebracht. Het inzamelingspercentage in Duitsland ligt momenteel tussen de 50 en 65%, wat relatief hoog is in vergelijking met andere Europese landen, maar aanzienlijke mogelijkheden voor verbetering biedt, vooral als het gaat om de gescheiden inzameling van gebruikt textiel.

Verantwoordelijkheden en uitdagingen

Met de nieuwe richtlijn ligt de verantwoordelijkheid voor de gescheiden inzameling van gebruikt textiel niet alleen bij de consument, maar ook bij de publieke afvalverwerkingsbedrijven. Zij moeten passende aanbiedingen doen om aan de richtlijn te voldoen. Tegelijkertijd bestaat het risico dat omslachtige verwijderingsmogelijkheden consumenten ertoe aanzetten hun kleding bij het restafval te gooien of wild weg te gooien, wat Bernd Thierer van de DRK als een politiek probleem ziet.

Een ander aspect dat de situatie ingewikkelder maakt, is de uitdaging van de ‘fast fashion’-industrie. Veel textielproducten zijn van inferieure kwaliteit en zetten recycling onder druk. Om de recycling van textiel te verbeteren, wordt overwogen om “uitgebreide producentenverantwoordelijkheid” in te voeren, waarbij fabrikanten verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor het inzamelen, sorteren en recyclen van hun producten. Kilian & collega's benadrukt dat nieuwe technologieën essentieel zijn voor efficiënte recycling.

De huidige uitdagingen suggereren dat bewust consumentengedrag en de bereidheid om kleding te doneren aan tweedehandswinkels of ruilpartijen cruciaal zijn. Bernd Thierer en zijn team raden daarom aan om goede kleding rechtstreeks in de winkel in te leveren, om het aantal onbruikbare artikelen in de containers te verminderen.