Artistieke dromen en textielvisioenen: Maria Janasiak in het Lapidarium

Artistieke dromen en textielvisioenen: Maria Janasiak in het Lapidarium

Op 11 juni 2025 presenteert de prominente opkomende kunstenaar Maria Janasiak haar nieuwste project ‘Dreams are but Shadows’. Dit evenement vindt plaats in het kader van het Leise Festival en biedt bezoekers de mogelijkheid om een ​​persoonlijke rondleiding door het lapidarium te volgen. Met haar interdisciplinaire aanpak streeft Janasiak niet alleen naar het ontwerpen van kledingartikelen, maar ook naar het ontwerpen van textiele kunstobjecten.

‘Dreams are but Shadows’ richt zich op diepgaande emoties zoals onvervulde dromen en hoop. Belangrijke aspecten van het project zijn het loslaten van onbereikbare verlangens, het kijken naar de toekomst en het creëren van nieuwe visies. Tijdens de tour geeft Janasiak inzicht in haar artistieke praktijk en presenteert ze geselecteerde werken die bedoeld zijn om het publiek tot nadenken te aanzetten. Meer informatie over het evenement is te vinden op de officiële website van de stad Stuttgart: stuttgart.de.

Textielkunst in transitie

De betekenis van textielkunst is de afgelopen decennia aanzienlijk veranderd. Historisch gezien is textielwerk sterk beïnvloed door vrouwen, wat vaak heeft geleid tot een ondergewaardeerde perceptie in de kunstsector. Ook het Bauhaus werd door deze traditionele toewijzing getroffen. Een voorbeeld van het late succes in deze kunstvorm is de kunstenaar Anni Albers, wier werken pas jaren na haar creatie brede erkenning kregen. Volgens een artikel van textiel-forum-blog.org Een bijzonder vormend moment voor vrouwelijke textielkunstenaars was de Biënnale van Lausanne, die plaatsvond van 1962 tot 1995.

De afgelopen twintig jaar is de belangstelling voor textielkunst, vooral voor het werk van oudere vrouwelijke kunstenaars, echter aanzienlijk toegenomen. In 2018 vonden relevante tentoonstellingen plaats met kunstenaars als Sheila Hicks en Magdalena Abakanowicz. Jongere generaties zijn steeds meer geïnteresseerd in deze kunstvorm, die steeds belangrijker wordt dankzij nieuwe technieken en materialen zoals optische vezels. In deze context wees Lidewij Edelkoort op de onmisbare rol van vakmanschap en creativiteit in het toekomstige textielontwerp.

Het Leise Festival is daarom niet alleen een ruimte voor Janasiaks project, maar ook onderdeel van een grotere beweging die textielkunst herwaardeert en erkent als een onafhankelijk kunstgenre. Er blijven echter uitdagingen bestaan ​​op het gebied van de erkenning van jongere vrouwelijke textielkunstenaars, wat de context van de huidige ontwikkelingen in de textielkunst onderstreept.