Kunst van de verdorde boom: Viljandi eert zijn wortels!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Leer meer over de indrukwekkende Tamm-bomen, hun culturele betekenis en het verlies van de Ilmapuu in Viljandi.

Erfahren Sie mehr über die beeindruckenden Tamm-Bäume, ihre kulturelle Bedeutung und den Verlust des Ilmapuu in Viljandi.
Leer meer over de indrukwekkende Tamm-bomen, hun culturele betekenis en het verlies van de Ilmapuu in Viljandi.

Kunst van de verdorde boom: Viljandi eert zijn wortels!

Door een verrassende wending in de Viljandimaa-gemeenschap werd de zogenaamde Ilmapuu, een machtige en droge eikenstam, uit het park verwijderd. Deze stam werd achtergelaten om een ​​monumentale uitstraling te krijgen en te dienen als een levende herinnering aan de natuur en tradities van de regio. Luidruchtig Sakala Uit het hout van de eikenstam is een kunstwerk gemaakt, waarop de oude Viljandimaa-patronen en familiesymbolen zijn afgebeeld.

Het verlies van de Ilmapuu, een belangrijk symbool voor de lokale bevolking, bracht ook de lokale historicus Peep Tobreluts in nood. Hij heeft veel groepen door de regio geleid en mensen kennis laten maken met het wereldbeeld van hun voorouders. Tobreluts legt uit dat dit wereldbeeld uit drie delen bestaat: de bovenwereld, de middenwereld en de onderwereld. Volgens hem was de verdwijning van Ilmapuu een onverwachte ontwikkeling, hoewel het oorspronkelijk niet de bedoeling was dat deze lang zou duren.

De eik als symbool en zijn eigenschappen

De eik (Quercus) staat bekend om zijn langzame maar consistente groei en kan een hoogte bereiken tot wel 40 meter. Het is niet alleen wijdverspreid in Europa, maar ook in Azië en Amerika. De grote, groene bladeren worden in de herfst geel of rood en vallen in de winter af, om in het voorjaar weer aan te groeien. Eikenbomen dragen vruchten die eikels worden genoemd en die voor veel dieren eetbaar zijn. Zijn veerkracht en gebruik in verschillende industrieën maken de eik tot een waardevolle boom.

Luidruchtig Postposmo Verschillende soorten behoren tot het geslacht Quercus, waaronder:

  • Quercus Humilis: Lehttamm, bis zu 25 m hoch und in Europa sowie der Türkei verbreitet.
  • Quercus petraea: Talvetamm, 20-30 m hoch, eine Art aus den europäischen Gebirgen.
  • Quercus faginea: Aleppo-Tamm, 20 m hoch, aus dem Mittelmeerraum.
  • Pyrénées Quercus: 25 m hoch, bekannt aus den Pyrenäen und Nordafrika.
  • Quercus rubra: Amerikanische rote Eiche, die bis zu 40 m hoch werden kann, heimisch in den USA und Kanada.
  • Harilik tamm: In Europa weit verbreitet, vor allem in Deutschland und Lettland als Nationalbaum geschätzt.

Verzorging en gebruik van eikenhout

Voor een optimale groei heeft de eik een gematigd klimaat nodig en moet hij minimaal 10 meter verwijderd zijn van andere planten. Er moet voor worden gezorgd dat de grond organisch rijk en goed gedraineerd is. Regelmatig water geven is belangrijk omdat eikenbomen geen droogte kunnen verdragen. Ze zijn niet alleen esthetisch aantrekkelijk, maar ze hebben ook een verscheidenheid aan toepassingen: in het tuinlandschap, als voerbron voor vee en als bouwmateriaal voor verschillende constructies.

De verwijdering van Ilmapuu heeft herinneringen opgeroepen aan de traditionele rol van de eik in de regio. Het vertegenwoordigt niet alleen de verbondenheid van mensen met de natuur, maar ook de diepgewortelde culturele aspecten van de Viljandimaa-gemeenschap, die levend worden gehouden door deze weergave van het verleden.