Vreedzaam samenleven: archeologen onthullen 1500 jaar oude geheimen

Vreedzaam samenleven: archeologen onthullen 1500 jaar oude geheimen

Archeologen in Noord-Irak hebben 1500 jaar geleden significant bewijs gevonden van vreedzaam samenleven tussen christenen en zoroastriërs. De opgravingen vonden plaats nabij het Perzische fort Gird-î Kazhaw, waar overblijfselen van een christelijk klooster uit het jaar 500 en Zoroastrische nederzettingen werden geïdentificeerd. Deze ontdekking duidt op een opmerkelijke religieuze tolerantie die destijds in de regio bestond. Dr. Alexander Tamm van de Friedrich-Alexander Universiteit Erlangen-Neurenberg en prof. Dirk Wicke van de Goethe Universiteit Frankfurt leidden de opgravingen, die werden uitgevoerd door een team van tien mensen die niet alleen geïnteresseerd zijn in de individuele vondsten, maar ook in de sociale structuur van de regio Focus rapporteert.

De vondsten omvatten stenen pilaren en architectonisch bewijs van een kerk in het centrum van het klooster, het eerste christelijke bouwwerk in de regio. Een grote kruik met een vroegchristelijk kruis, die aan belang won na de legalisatie van het christendom in het Romeinse rijk in de 4e eeuw, illustreert de verbinding tussen de twee geloofsgemeenschappen. Verder bewijsmateriaal, zoals de ontdekking van een pijlergebouw met kleivloeren en overblijfselen van muren, wijst ook op een heilig karakter van het complex. De nabijheid van deze gebouwen tot de Sassanidische vestingwerken roept vragen op over het mogelijke gelijktijdige gebruik van beide bouwwerken en zou kunnen wijzen op een harmonieus naast elkaar bestaan ​​van christelijke en zoroastrische gemeenschappen in de 5e eeuw, zoals [Herder].

Inzichten in het zoroastrisme

Het zoroastrisme, ook bekend als het zoroasterisme of het mazdaïsme, is een van de oudste monotheïstische religies ter wereld en werd tussen 1800 en 600 voor Christus door Zoroaster gesticht. Opgericht in BC. De centrale figuur van het geloof is de scheppergod Ahura Mazda, die wordt vergezeld door de ‘welwillende onsterfelijken’ (Amescha Spenta) en de tegenstander Angra Mainyu. Het heilige geschrift, de Avesta, werd eerst mondeling doorgegeven en later opgetekend. In de late oudheid was het zoroastrisme, met name de zurvanistische variant, wijdverbreid onder de Sassaniden, maar verloor het zijn invloed na de islamitische verovering van Iran, wat leidde tot de huidige mondiale verspreiding van ongeveer 130.000 zoroastriërs, die voornamelijk in India, Iran en de Verenigde Staten woonden. Deze aspecten van het zoroastrisme kunnen samengevat worden gevonden in een artikel op Wikipedia.

De ontdekkingen op de Gird-î Kazhaw-site openen nieuwe perspectieven op het naast elkaar bestaan ​​van verschillende religies in die tijd en laten zien dat religieuze diversiteit en tolerantie niet alleen historische uitzonderingen kunnen zijn geweest, maar ook een geleefde realiteit. De volgende opgravingsseizoenen zullen nieuwe archeometrische methoden gebruiken om het dagelijkse leven van die tijd gedetailleerder te verkennen en zo het beeld van de sociale en religieuze structuren van de regio verder te verfijnen.