Bezpieczna nawigacja na Neckarze: Flądra i Żaba w akcji!

Bezpieczna nawigacja na Neckarze: Flądra i Żaba w akcji!

W ramach działalności żeglugowej na rzece Neckar na szczególną uwagę zasługuje „Flounder”, statek należący do floty Stuttgart Riverhouse. Służy nie tylko do organizacji przyjęć, ale służy również jako platforma do nurkowania dla Zarządu Dróg Wodnych i Żeglugi. Mający długość 7,80 m i napęd składający się z dwóch silników o mocy 15 kilowatów każdy, „Flounder” został oddany do użytku w 2011 roku. Do wsparcia ich funkcjonalności wykorzystano statek „Frosch”, który został zbudowany w 1968 roku i ma długość 20,60 m. „Frosch” ma silnik o mocy 68 kilowatów i stanowi uzupełnienie sprzętu nurkowego administracji.

Centralnym zadaniem Urzędu Dróg Wodnych i Żeglugi jest statek tropicielski „Neckar”. Jest używany od 1963 roku i ma 29,76 m długości. Dzięki mocy maszyny wynoszącej 220 kilowatów zapewnia monitorowanie toru wodnego Neckar. Te regularne pomiary są niezbędne, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność żeglugi na drogach wodnych. Istotne jest, aby pod stępką statków zawsze znajdowała się wystarczająca ilość wody, aby umożliwić niezakłócony ruch.

Trasa i wysyłka

Nie należy lekceważyć znaczenia Neckaru jako drogi wodnej. Statki żeglugi śródlądowej są uważane za preferowany środek transportu w transporcie towarów masowych, ponieważ są przestronne, oferują korzystny stosunek ładowności do ładunku własnego oraz wymagają mniej personelu i energii. W Niemczech statki te mogą dotrzeć do wielu dużych miast i obiektów przemysłu ciężkiego. Aby zapewnić te warunki, Federalny Zarząd Dróg Wodnych i Żeglugi utrzymuje głębokość kanału 2,80 m przy normalnych korkach.

Kanał biegnie środkiem rzeki i ma szerokość co najmniej 30 m w korytach śluz i co najmniej 36 m w rzekach wolnych. Krawędź toru wodnego nie jest jednak oznakowana w sposób ciągły, co oznacza, że ​​oznakowanie przeszkód odbywa się w zależności od lokalnych warunków. Kapitanowie muszą upewnić się, że boje znajdują się w odległości około 5 m od kanału żeglugowego, a gwałtowne zatrzymanie może spowodować uziemienie. Należy uwzględnić dodatkową głębokość zanurzenia w zależności od prędkości i ssania z innych statków.

Decyzja o głębokości rozładunku należy do kapitana, który musi wziąć pod uwagę charakterystykę swojego statku, wiedzę lokalną i warunki odwadniania. Szczególnie w przypadku statków o szerokości 11 m i większej należy uwzględnić ograniczenia wynikające ze stężeń narożnych w komorach śluz. W przypadku pojazdów przewożących towary niebezpieczne i niebędących statkami o podwójnym kadłubie, muszą one także zachować bezpieczną odległość co najmniej 20 cm od głębokości kanału żeglugowego.

Należy podkreślić, że na Neckarze znajduje się jeszcze jeden okręt o nazwie „Neckar” – przetarg klasy Rhein, który niegdyś był częścią niemieckiej marynarki federalnej. Statek ten wszedł do służby w 1963 r., wycofany ze służby w 1989 r. i ostatecznie zezłomowany w 1993 r. Ważne jest, aby nie było żadnego połączenia między tym okrętem wojennym a statkiem śledzącym Administracji Dróg Wodnych i Żeglugi.