Korntal-Münchingen: Asielzoekers op wacht voor 80 cent per uur!
Korntal-Münchingen overweegt banen van 80 cent voor asielzoekers om de integratie en de dagelijkse structuur te bevorderen. Debat over verdiensten en arbeidsomstandigheden.

Korntal-Münchingen: Asielzoekers op wacht voor 80 cent per uur!
In de stad Korntal-Münchingen is er discussie over het aanbieden van ongeschoolde banen aan vluchtelingen. Het voorstel, voorgesteld door de CDU-fractie, bepaalt dat asielzoekers voor 80 cent per uur moeten werken. Dit voorstel werd unaniem aanvaard door de gemeenteraad en het stadsbestuur kreeg de opdracht om de mogelijkheden te onderzoeken om vluchtelingen in dienst te nemen in overeenstemming met de Wet asielzoekersuitkeringen. Oliver Nauth, fractievoorzitter van de CDU, zei dat dergelijke werkopdrachten de dagelijkse structuur, de toegang tot de taal en de integratie en participatie van asielzoekers zouden kunnen bevorderen. Het initiatief doet denken aan vergelijkbare maatregelen in Kornwestheim en Freiberg am Neckar, waar vergelijkbare modellen al zijn geïmplementeerd om vluchtelingen in staat te stellen aan de samenleving te participeren en tegelijkertijd een minimale vergoeding te ontvangen.
De Wet uitkeringen asielzoekers voorziet in dergelijke arbeidsmogelijkheden voor degenen die wel kunnen werken, maar geen recht hebben op een uitkering. Dit zorgt ervoor dat vluchtelingen verplicht kunnen worden om werk zonder winstoogmerk aan te nemen. Hoewel het initiatief van de CDU brede steun krijgt, zijn er ook kritische stemmen. Harald Wagner, fractievoorzitter van de Groene Partij in Korntal-Münchingen, beschrijft het loon van 80 cent per uur als “onwaardig” en roept op tot een passender loon. Daarnaast roept hij op om de activiteiten voor vluchtelingen diverser te maken.
Kritiek en steun
De meningen over dergelijke vacatures zijn verdeeld. Marianne Neuffer, leider van de Vrije Kiezers, ziet de kans voor asielzoekers om te werken als positief en ziet het als een kans op integratie. Burgemeester Alexander Noak heeft de eerste overwegingen van het stadsbestuur hierover al bevestigd. De aanpak in Kornwestheim en Freiberg heeft ertoe geleid dat ook het districtsbestuur van Ludwigsburg actie wil ondernemen en plannen heeft om asielzoekers aan te moedigen om in de regio aan de slag te gaan. Ruim 3.000 mensen in het district ontvangen een uitkering op grond van de Asielzoekerswet, waarvan ruim 1.000 mogelijk in aanmerking komen voor dergelijke werkmogelijkheden.
In Duitsland wordt het debat over de plicht van asielzoekers om te werken steeds controversiëler. Terwijl federaal minister van Arbeid Hubertus Heil de mogelijkheid van verplicht werk onder bepaalde omstandigheden nuttig acht, wijst SPD-leider Saskia Esken dit af en wijst op mislukte maatregelen voor langdurig werklozen. Critici van verplichte arbeid, zoals de mensenrechtenorganisatie Pro Asyl, beschouwen dit als een uitbuitingspraktijk en waarschuwen voor mogelijk onmenselijke gevolgen. Tegelijkertijd staat de toegang tot de Duitse arbeidsmarkt voor nieuw aangekomen vluchtelingen onder grote druk. Asielzoekers mogen in de regel pas na drie maanden werken, en in opvangcentra zelfs na negen maanden.
De discussie over het juridisch kader en de ethische aspecten van het aannemen van werk voor asielzoekers blijft gespannen. Als het gaat om een mogelijke verschuiving naar verplichte arbeid, zijn er verschillen waar te nemen tussen de deelstaten en gemeenten, die zowel steun als tegenstand oproepen. De situatie in Korntal-Münchingen is een voorbeeld van deze complexe kwestie.