Romulus Wielki: Kiedy cesarz kocha więcej kurczaków niż całe imperium!

Romulus Wielki: Kiedy cesarz kocha więcej kurczaków niż całe imperium!

6 czerwca 2025 roku w Heilbronn Theatre odbędzie się premiera komedii Friedricha Dürrenmatta „Romulus Wielki”. Spektakl odbywa się w Wielkim Domu i reżyseruje reżyser Gustav Rueb, który niedawno zwrócił na siebie uwagę filmem „Mindful Murder”. Głośny życiePR Fabuła koncentruje się wokół ostatniego cesarza Romulusa, któremu bardziej zależy na swoich kurczakach niż na losach grożącego upadkiem Cesarstwa Rzymskiego.

W przedstawieniu Romulus, grany przez Olivera Firita, ukazany jest jako postać absurdalna, która pozostaje bierna pomimo zagrożenia ze strony wojsk germańskich. Centralnym elementem tej historii jest jego plan celowego doprowadzenia do upadku państwa. Opowiada o imperium upadającym z powodu wewnętrznej korupcji i niekompetencji władców, podczas gdy Romulus zajmuje się błahymi sprawami, takimi jak hodowla kurczaków i picie wina ze szparagów.

Bohaterowie i ich konflikty

Dramatyczna historia obejmuje ostatnie dni zachodniego imperium rzymskiego, które powoli upadło w V wieku naszej ery. Romulus gardzi rzymskim dziedzictwem i pragnie inwazji na plemiona germańskie pod rządami Odoakera, ponieważ żywi niechęć do krwawej historii kultury rzymskiej. Jego żona Julia, grana przez Sarah Finkel, bezskutecznie próbuje nakłonić go do działania, gdy ten odrzuca ofertę przemysłowca Caesara Rupfa, który zainwestowałby miliony w ocalenie Rzymu. Rupf, grany przez Tobiasa Lotha, jest zdeterminowany poślubić Reę, córkę Romulusa, aby wykorzystać jego pieniądze.

Kolejną centralną postacią jest wykształcony patrycjusz Ęmilian, grany przez Richarda Feista, który powraca z germańskiej niewoli i ucieleśnia ducha rzymskiego patriotyzmu. Niestety, znajduje się w beznadziejnej sytuacji, gdy Romulus postanawia nic nie robić. W tej rozpaczliwej sytuacji znajdują się także inni doradcy i ministrowie.

Dramat i aktualność

Komedia porusza poważne pytania dotyczące upadku cywilizacji i odpowiedzialności przywódców. Dürrenmatt wykorzystuje tę historyczną produkcję jako model do myślenia o nacjonalizmie, autokratycznych formach rządów i odpowiedzialności państwa. Aktualne odniesienia są jednoznaczne i zachęcają do głębokiej refleksji nad własnym społeczeństwem.

Ostatnie wystawienie sztuki odbywa się w dniach 15-16 marca 476 roku, a zdeprawowany cesarz Romulus musi w końcu stawić czoła przywódcy plemion germańskich, Odoacerowi. Odoacer zdaje sobie sprawę, że docenia zalety cywilizacji rzymskiej. Sytuacja ta odzwierciedla konflikty i upadek Cesarstwa Rzymskiego, a zwłaszcza skończone możliwości rządów ostatnich władców zachodniego Rzymu, uwięzionych w otchłani własnej bezczynności i absurdów, jak np. Wikipedia I Wikipedia obecny.

Scenografię zaprojektował Florian Barth, a kostiumy przygotowały Juliane Molitor i Nina Kroschinske. Muzyka pochodzi od Fiete Wachholtz i wzbogaci produkcję. W połączeniu z aspektami tematycznymi „Romulus Wielki” z pewnością stanie się dla widzów wciągającym przeżyciem.