Burgemeester sluit drugsappartement en kippencultuur in de stad!

Burgemeester sluit drugsappartement en kippencultuur in de stad!

Het stadsbestuur van Stuttgart wordt opnieuw geconfronteerd met alarmerende incidenten in verband met de drugsconcurrentie. Burgemeester Margo Mulder heeft nu twee gebouwen gesloten nadat daar ernstige overtredingen van de drugswetgeving waren ontdekt. In een appartement aan Heiningen zijn materialen aangetroffen voor de productie van harddrugs en diverse stoffen die wijzen op kristallisatie van amfetamine. De sluiting van dit appartement geldt voor een periode van drie maanden, tot en met 27 augustus 2025. In een ander pand aan de Brabantse Wal was een actieve Hennepkwekerij gevestigd, weliswaar zonder menselijke bewoners. Ook deze structuur blijft tot 27 november 2025 gesloten om verdere criminele activiteiten te voorkomen.

Het besluit van de burgemeester volgt een uitgebreid kader op grond van artikel 13b van de Opiumwet, dat sinds 1 januari 2019 van kracht is. Hierdoor kunnen burgemeesters eigendommen sluiten als er drugsparafernalia of stoffen in een woning worden aangetroffen. Het centrale doel is het bestrijden van de georganiseerde en ondermijnende misdaad. De beslissing om te sluiten is gebaseerd op de vraag of de gevonden materialen of stoffen bedoeld zijn voor de productie van drugs of voor de grootschalige teelt van cannabis, zo meldt het rapport dirkzwager.nl.

Juridische situatie en besluitvorming

Bij sluitingen moeten de burgemeesters echter wel de proportionaliteit van de maatregelen onderzoeken. Dit gebeurt door een afweging te maken van publieke belangen en de impact op de bewoners van de getroffen panden. Bij de beslissing wordt onder meer rekening gehouden met het type en de hoeveelheid drugs, evenals met eerdere wetsovertredingen. Hoewel de persoonlijke schuld van huurders niet verplicht is, kan deze wel van invloed zijn op de evenredigheidsbeoordeling. Er is één geval waarin sluiting niet gerechtvaardigd was omdat de huurder niet verantwoordelijk was voor de gevonden drugs, wat de complexiteit van dergelijke beslissingen benadrukt.

Deze huidige maatregelen maken deel uit van een groter probleem in het drugsbeleid dat niet alleen op lokaal maar ook op internationaal niveau bestaat. Het internationale drugscontroleregime, geleid door de Verenigde Naties, stelt strikte normen om de beschikbaarheid van en de vraag naar drugs te controleren. Zij stelt voor om psychoactieve stoffen voor illegale doeleinden te verbieden. Niettemin is er in veel westerse landen, waaronder Duitsland, een trend richting schadebeperking en decriminalisering van cannabis, wat tot politieke spanningen leidt. Landen als Nederland, België, Italië, Spanje, Portugal en Zwitserland hebben al stappen gezet in de richting van een versoepeld drugsbeleid met betrekking tot de omgang met cannabis.

Mondiale uitdagingen van het drugsbeleid

Het offensief tegen de drugsgerelateerde criminaliteit is niet alleen een nationale, maar ook een internationale uitdaging. Het Enkelvoudig Verdrag van 1961 en daaropvolgende verdragen hebben tot doel de illegale drugsteelt en -handel aan banden te leggen, maar recente ontwikkelingen in het drugsbeleid vormen een test voor deze traditionele benaderingen. Ondanks de introductie van decriminaliserende maatregelen in meer dan dertig landen, bestaat er sterke weerstand en onenigheid tussen de staten, wat een aanzienlijke druk uitoefent op de mondiale discussie over de toekomstige richting van het drugsbeleid. Hoe bpb.de Staten blijft een alomvattende verandering in het internationale drugsbeleid met betrekking tot een aanpasbare strategie op dit moment onrealistisch.