Chmiel i must: Bohater pielęgnacji drzew owocowych z Leinfelden-Echterdingen!
Helmut Steckroth (75 l.) rozkoszuje się w Leinfelden-Echterdingen rozsypanymi owocami i cydrem. Hoduje ponad 50 drzew owocowych i zdobywa nagrody.

Chmiel i must: Bohater pielęgnacji drzew owocowych z Leinfelden-Echterdingen!
Helmut Steckroth ma 75 lat i jest zapalonym sadownikiem z Leinfelden-Echterdingen, który opiekuje się ponad 50 drzewami owocowymi. W swoim sadzie, położonym w cieniu lotniska, lubi porównywać swoje drzewa do ludzi, którzy mogą cierpieć na stres. To szczególne połączenie z naturą znajduje odzwierciedlenie nie tylko w dbałości o drzewa owocowe, ale także w jakości moszczu, jaki otrzymuje ze zebranych produktów. Jak donosi Stuttgarter Nachrichten, Steckroth i jego żona Anita wypija rocznie do 300 litrów moszczu produkowanego ze starych i tradycyjnych odmian owoców, takich jak austriacka gruszka winna, jabłko cydrowe Jakob Lebel i czerwony Boskoop.
Ilość i jakość moszczu nie jest przypadkowa. Steckroth z wielkim zaangażowaniem opiekuje się swoimi 28 drzewami owocowymi w Echterdingen i 25 w Stetten, regularnie usuwając pędy wodne co trzy do czterech tygodni, aby skierować energię drzew na owoce. Jego pielęgnacja i selekcja starych odmian owoców przyniosła mu niedawno pierwszą nagrodę podczas kwietniowej degustacji moszczu w Echterdinger Tracht. Nagroda, w skład której wchodzi certyfikat oraz dzbanek cydru, znalazła honorowe miejsce w jego kuchni.
Sady jako dziedzictwo kulturowe
Zaangażowanie Steckrotha jest częścią większego zjawiska: szacuje się, że w Niemczech, zwłaszcza w południowych i środkowych Niemczech, znajduje się około 300 000 hektarów sadów. Regiony takie jak Szwabski Raj Sadowy i Szwabski Mostviertel znane są z różnorodności drzew owocowych i bogatego krajobrazu kulturowego. Jak podaje Hochstamm Deutschland, znaczące stanowiska rozproszonych owoców występują także w innych krajach europejskich, takich jak Francja, Austria i Czechy.
Pielęgnacja tych sadów jest ważna nie tylko dla zachowania różnorodności biologicznej, ale także dla zachowania tradycyjnego dziedzictwa kulturowego. Jabłka, gruszki, śliwki i mirabelki to nie tylko owoce, to część wielowiekowej kultury przekazywanej z pokolenia na pokolenie. Stare odmiany owoców, które preferuje Helmut Steckroth, pomagają zagwarantować niepowtarzalny smak i cechy jakościowe moszczu i innych produktów owocowych.
Ochrona i utrzymanie tych cennych krajobrazów kulturowych jest także koniecznością ekologiczną. Sady są siedliskiem wielu gatunków ptaków i owadów oraz odgrywają kluczową rolę w ekosystemie. Zaangażowanie takich osób jak Helmut Steckroth ma zatem ogromne znaczenie dla zabezpieczenia tych cennych zasobów dla przyszłych pokoleń.