W wieku 76 lat zmarła szwajcarska pisarka Gertrud Leutenegger

W wieku 76 lat zmarła szwajcarska pisarka Gertrud Leutenegger

Literatura szwajcarska straciła jednego ze swoich najwybitniejszych przedstawicieli. Gertrud Leutenegger zmarła w wieku 76 lat w Schwyz w Szwajcarii. W piątek Suhrkamp Verlag potwierdził jej śmierć i odniósł się do informacji przekazanych przez jej córkę. Leutenegger, urodzony w Schwyz w 1948 r., pozostawił po sobie ważne dziedzictwo literackie, obejmujące zarówno poezję, jak i prozę.

Po ukończeniu przygotowania pedagogicznego Leutenegger pracował początkowo jako nauczyciel w przedszkolu, a także w klinice psychiatrycznej. Zamiłowanie do teatru zaprowadziło ją do Akademii Teatralnej w Zurychu, gdzie w latach 1976–1979 studiowała reżyserię. Ostatecznie pracowała jako asystentka reżysera w Deutsches Schauspielhaus w Hamburgu, a od 1978 r. była już asystentką Jürgena Flimma.

Kariera i styl literacki

Leutenegger rozpoczynała karierę jako poetka, ale zadebiutowała w 1975 roku swoją pierwszą powieścią „Ewa”. Jej prace charakteryzują się subiektywną perspektywą i obejmują szeroki zakres tematów, od baśni po aktywizm polityczny i ekologiczny, jak w powieści Kontynent z 1985 roku. Jej ostatnio opublikowana praca, Panic Spring (2014), skupia się na kobiecie uwięzionej w Londynie podczas erupcji wulkanu Eyjafjallajökull.

Jej powieść „Wiosna paniki” była nominowana do Niemieckiej Nagrody Książki i Szwajcarskiej Nagrody Książki w 2014 roku i znalazła się w finale Niemieckiej Nagrody Książki. W tym samym roku została także uhonorowana Nagrodą Roswitha, przyznawaną pisarkom za wybitne osiągnięcia literackie. Jury doceniło ją jako „wybitną stylistkę” i „niezwykłą pisarkę”.

Życie osobiste i filozofia

Leutenegger była nie tylko pisarką różnorodną, ​​ale także osobą poszukującą ciszy dla swoich procesów twórczych. Stwierdziła, że ​​nie korzysta z komputera i potrzebuje cichego otoczenia do pisania. Charakterystyczne dla jej poetyki są „ciche tony”, które ożywiała w swoich dziełach.

W świecie literackim Leutenegger jest ceniony jako głos cichej, ale zapadającej w pamięć poezji i prozy. Jej wpływ będzie odczuwalny długo po jej śmierci, zarówno w literaturze szwajcarskiej, jak i poza nią.