Chaos op het erfrecht: hogere regionale rechtbank stopt gezamenlijke wil!

Chaos op het erfrecht: hogere regionale rechtbank stopt gezamenlijke wil!

Een recente uitspraak van het Hooggerechtshof van Hamm heeft verstrekkende gevolgen voor het opstellen van testamenten in lappendekenfamilies. Op 27 november 2012 heeft de rechtbank in de zaak (ref.: I-15 W 134/12) beslist dat een gezamenlijk testament niet meer mag worden gewijzigd na het overlijden van een echtgenoot. Deze beslissing werd genomen nadat een tweede vrouw in het geheim het testament van haar overleden echtgenoot had gewijzigd om haar eigen dochter als erfgenaam te benoemen. De rechtbank verklaarde deze wijziging ongeldig en oordeelde dat de oorspronkelijke erfgenamen uit het eerste huwelijk van de man nog steeds geldig waren. De dochter uit het eerste huwelijk had recht op haar verplichte deel en kreeg dit ook toegekend.

Zoals het Hooggerechtshof van Hamm heeft verklaard, bepaalt artikel 2271 van het Duitse Burgerlijk Wetboek (BGB) dat een gezamenlijk testament bindend is na het eerste overlijden, tenzij er opties voor verandering zijn overeengekomen. In dit geval kreeg de stiefdochter, die een enige erfrechtverklaring had aangevraagd, haar verzoek bevestigd. Dit maakt duidelijk hoe belangrijk het is om duidelijke regels te stellen in lappendekenfamilies om mogelijke erfenisconflicten te voorkomen. Advocaten en deskundigen bevelen daarom aan dat testamenten zo worden ontworpen dat ze juridisch nauwkeurig en ondubbelzinnig zijn, vooral als het gaat om het vermogen om te veranderen en rekening te houden met alle familieconstellaties.

Belang van duidelijke regelgeving

In een gemengd gezin is het essentieel om een ​​doodsbesluit te nemen om de kinderen te beschermen, vooral voor de ouder die het eerst sterft. In het wettelijke huwelijksvermogensstelsel erft in het eerste geval van erfenis de langstlevende echtgenoot de helft van de bezittingen, terwijl de kinderen elk een kwart ontvangen (§§ 1924, 1931 lid 1, 3, 1371 lid 1 BGB). Na het overlijden van de echtgenoot erven zijn vrouw en biologische kinderen; Na het overlijden van de vrouw echter alleen haar nakomelingen, wat potentieel kan leiden tot het verlies van 50 procent van het vermogen voor kinderen uit het eerste huwelijk.

Om uw eigen kinderen te beschermen, is het mogelijk om hen tot enig erfgenaam te benoemen. Deze maatregel zou echter de langstlevende echtgenoot kunnen onterven en tot aanspraken op een verplichte portie kunnen leiden (§ 2303 BGB). Een mogelijk geschil kan daarom onvermijdelijk zijn. “Een wederzijdse benoeming van vrijgestelde erfgenamen wordt aanbevolen om beide partners in staat te stellen het vermogen te gebruiken en om de langstlevende echtgenoot te beschermen”, zeggen deskundigen. Bij overlijden kan de langstlevende echtgenoot als voorerving worden aangewezen, terwijl het kind uit het eerste huwelijk de naerving overneemt.

Preventieve maatregelen

Enkele andere aanbevelingen voor het opstellen van testamenten in gemengde gezinnen zijn onder meer de invoering van een hertrouwclausule om de nalatenschap te beschermen in geval van een mogelijk hertrouwen van de langstlevende partner, en het rekening houden met legaten van vruchtgebruik. Deze kunnen de langstlevende echtgenoot een sterkere positie in de erfenis geven, terwijl de eigen kinderen als volledige erfgenamen worden geregistreerd. Het afstand doen van aanspraken op een verplichte portie dient ook in testamenten te worden opgenomen om latere misverstanden te voorkomen.

De recente uitspraak van het Hoger Regionaal Hof onderstreept dringend de complexiteit en uitdagingen die gepaard gaan met het opstellen van testamenten in lappendekenfamilies. Een doordachte planning is de eerste stap om juridische geschillen en emotionele conflicten bij een erfenis te voorkomen.