Schokkende toename van kwik: rivieren bedreigen oceanen en gezondheid!

Schokkende toename van kwik: rivieren bedreigen oceanen en gezondheid!

De alarmbellen rinkelen: de kwikvervuiling in de oceanen van de wereld heeft een alarmerend niveau bereikt. Volgens een rapport van Bietigheim krant De hoeveelheid kwik die via rivieren in de oceanen terechtkomt, is sterk toegenomen. Vooral regio's als Zuid-Azië, Zuidoost-Azië en Amerika worden getroffen. De Amazone, een hotspot voor kwikemissies, bereikt jaarlijks ruim 200 ton, waarvan driekwart afkomstig is van menselijke activiteiten, met name kleinschalige mijnbouw.

De huidige ontwikkelingen zijn zorgwekkend. Naast de toch al kritieke situatie in het Amazonegebied transporteren rivieren in Siberië, zoals de Ob en de Yenisei, ook aanzienlijke hoeveelheden kwik naar zee. Wetenschappers, waaronder Isabel Smith, melden ook stijgende kwikconcentraties in de rivieren Yukon en Koyukuk in Noord-Amerika. Deze toename wordt voornamelijk veroorzaakt door het smelten van de permafrost en de toegenomen bodemerosie.

Oorzaken en gevolgen van kwikvervuiling

De effecten van kwik zijn verwoestend. Als een van de gevaarlijkste gifstoffen beschadigt het zowel het immuunsysteem, het voortplantingsstelsel als het centrale zenuwstelsel. Vooral ongeboren kinderen zijn extreem gevoelig voor het giftige zware metaal. Dit heeft ook gevolgen voor de voeding in de getroffen gebieden: uit een onderzoek van WWF Brazilië blijkt dat de kwikverontreiniging in eetbare vis in het Amazonegebied vaak de grenzen van de Wereldgezondheidsorganisatie overschrijdt. Ongeveer een derde van de geteste vismonsters wordt getroffen, wat fatale gevolgen heeft voor de lokale gemeenschappen, die voor hun levensonderhoud voornamelijk afhankelijk zijn van vissers.

Goudwinning speelt een cruciale rol in dit probleem. Volgens het WWF leidt goudwinning tot massale ontbossing en verlies aan biodiversiteit, waarbij gebruik wordt gemaakt van zeer giftige chemicaliën zoals kwik en cyanide. Deze gifstoffen komen in de lucht, de bodem en het water terecht en brengen de gezondheid van de lokale bevolking in gevaar. De infrastructuur die is gebouwd voor de goudwinning, zoals wegen en waterkrachtcentrales, leidt vaak tot illegale nederzettingen en vergroot andere aantasting van het milieu, zoals houtkap en stroperij.

Over het geheel genomen is er, naast de stijging van het kwikniveau, ook een sprankje hoop. Vergeleken met 1850 is de toevoer van kwik naar de Middellandse Zee gedaald. Deze daling is grotendeels te danken aan maatregelen zoals de bouw van dammen, zoals de Aswandam in Egypte, die de stroom van kwik in deze wateren verminderen.

De gevaren van kwik zijn mondiaal en vereisen dringende actie om zowel de menselijke gezondheid als het kwetsbare milieu van de getroffen regio’s te beschermen. Het beschermen van de biodiversiteit en het reguleren van de goudwinning zijn essentieel om de catastrofale gevolgen van giftige emissies te beteugelen.